Obowiązujące w naszym kraju przepisy prawa dotyczące tworzenia i organizacji pracy służby bezpieczeństwa i higieny pracy ( konkretnie chodzi o Kodeks Pracy artykuł 237 paragraf 1 oraz Rozporządzenie Rady Ministrów paragraf 2 i 3 z dnia 2 września 1997 roku w sprawie BHP opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 109 w pozycji 704 z póżniejszymi zmianami ), pozwalają pracodawcy zatrudniającemu do stu pracowników powierzenie zadań służby BHP pracownikowi zatrudnionemu przy innej pracy.Znaczy to po prostu, że pracownik służby BHP nie ma odrębnego etatu, tak jak to się musi obowiązkowo zadziać w przypadku zatrudnienia w firmie więcej niż stu pracowników, tylko łączy swój dotychczasowy zakres obowiązków na danym stanowisku pracy z dodatkowymi obowiązkami przynależnymi służbie BHP. Takie obowiązki wcale nie są małe, choć pozornie wydają się łatwe do ogarnięcia. W skrócie można ująć je jako doradzanie pracodawcy w sprawie BHP, kontrolowanie na bieżąco warunków pracy pracowników ze szczególnym uwzględnieniem stanowisk narażonych na zagrożenia, pracowników młodocianych, kobiet w ciąży, sporządzanie raportów i analiz w tym względzie, monitorowanie szkoleń BHP, współpraca z innymi jednostkami organizacyjnymi takimi na przykład jak inspekcja pracy, czy związki zawodowe w sprawie BHP i jeszcze wiele innych szczegółowych zadań.
Mimo dużego zakresu działań przypisanych służbie BHP pracownik, który nie jest zatrudniony na etacie, ale łączy dotychczasowe obowiązki z z realizacją tych działań, musi zapewnić ich systematyczne i nienaganne wdrażanie. Na całe szczęście prawo przewiduje elastyczność w organizacji pracy w tej dziedzinie i nie nakazuje wyznaczania konkretnych dni, czy godzin pracy. Wyznaczanie sztywnych pór działania pracownika służby BHP było by nielogiczne, a nawet szkodliwe z punktu widzenia pełnej realizacji zadań tej służby, bo zdarzenia w firmie nie są do końca przewidywalne, życie przynosi wiele zdarzeń do których trzeba się dostosowywać na bieżąco. Nie znaczy to jednak, że w pewnym zakresie działań służby BHP nie należy zaplanować i potem trzymać się rygorystycznie tego harmonogramu. Dotyczy to na przykład systematycznej kontroli warunków pracy na poszczególnych stanowiskach, systematycznego analizowania i raportowania pracodawcy o wszystkich zagrożeniach i sprawach związanych z bezpieczeństwem i higieną pracy, czy tez pilnowania harmonogramu szkoleń, czy badań okresowych pracowników.
